Einsemda satt seg bakarst i klasserommet
Og tittet tomt ut i det fjerne.
Hadde han verkeleg nokon hjerne ?
Før var han kul,
Han hadde fin bil og sexy stil.
Kva skjedde med einsemda?
Han sank inn i keisemda.
Ingen ville ha han,
dei ville bare ta han.
Banke han opp,
Sjølv om han sa STOPP!
Han har ingen venner,
Bare folk han trur han kjenner.
Einsemda kjenner smerte,
Som ein kniv stukke djupt i sitt hjarte.
- av Nadia
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Og det rimer til og med! Bravo!
SvarSlettSå bra dikt!
SvarSlett